Líffæri í líkamanum eru venjulega vel studd og haldið á sínum stað með bandvef, vöðvum og liðböndum. Þegar einhver þessara hætta að virka sem skildi getur það leitt til mjög óþægilegra kvilla, svo sem sigi á líffærum í grindarholinu, oftast legsig eða blöðrusig, niður í leggöng og stundum út.

Næstum 1 af hverju 4 konum eru með einkenni sem stafa af röskun í starfsemi grindarbotnsvöðvanna, eins og þvagleka eða sig líffæra í grindarholi (Wu o.fl., 2014). Þar að auki finnur næstum 1 af hverjum 7 konum fyrirlangvarandi grindarverkjum (Mathias o.fl., 1996). 

Ofvirk þvagblöðra er mjög algeng og hefur áhrif á milljónir kvenna um allan heim. Hún einkennist af mikilli þörf fyrir að hafa þvaglát og getur verið með eða án ósjálfráðs þvagleka. Einnig getur hún einkennst af því að þurfa að fara oftar á klósettið en maður er vanur og því að vakna oftar en tvisvar á nóttu til þess að pissa án augljósrar læknisfræðilegrar ástæðu.

Rannsóknir benda til þess að virkari vöðvar í grindarholi leiði til aukinnar kynferðislegrar ánægju. Margar rannsóknir hafa sýnt að æfingar á grindarbotnsvöðvum hafa aukið kynferðislega ánægju kvenna eftir fæðingu.